günün bir yerlerinde

camların yandığı saat,

kuşkunun alev alev tutuştuğu..

ya tam sabahın yedisi

ya az çok beşi akşamın

ey benim güzel sevdalım

özlemin gerçek adı

bu bitmez kaygılar mıdır?

**

bu yoksunluk mudur?

sessiz içimizde durup duran

paslı bir çivi gibi,

bir tortu gibi ya da...

ne kadar olmaz desek

kolay kolay sökülmüyor yerinden

**

suların sustuğu saat,

zamanın boşluklara süzüldüğü

ya sabah sekize doğru

ya dokuza doğru akşam

ihanetin köpek gibi

kapımızda uluduğu saatler

ey benim güzel sevdalım

en çorak toprakta bile

mavisine bulandığım denizsin

Afşar TİMUÇİN