Örtü

Meyveler cevherini gömer de kabuğuna;

İnsan, kadını soyar başından topuğuna.

Aslında NDK'da başlattığım bir paylaşım tarzıydı şu an yazdığım. Lakin artık Edebiyat Meclisi'nde de yazıyor olduğumdan bu paylaşım tarzımı buraya da aksettirmek istedim.

Evet, Üstad Necip Fazıl'ın bir beyiti yukarıda okumuş olduğunuz. Yine üzerine ciltlerce kitap yazılabilecek türden. Ölçü... Kafiye... Mana... Bir harika!

Örtü, diyor Necip Fazıl. Bir örtü ki kaldırımda öldürülen bir gazetecinin üzerine örtülen tarzdan. Bir örtü ki soğuk kış geceleri üzerimize örttüğümüz. Bir örtü ki şu müthiş nizam ve intizam içeren kainata bakarken gözlerimize örttüğümüz. Bir örtü ki kini, haseti, nefreti, nifakı yeşerten; sevgiyi, aşkı, şevkati, merhameti örten. Bir örtü ki klbe serinlen, yar otursun diye. Bir örtü ki Allah namına, yine Allah için başa örtülen. Bir örtü ki kendini, vitrinine değil iklimine gelenlere saklayan. Bir örtü ki musalla taşına konan tabunu örten boylu boyuna...