Bazen rüyamda, hiç yorulmadan koştuğumu görürüm. Durmadan; nefes nefese bile kalmadan. Bir adımımla kilometreleri aşabilirim bazen. Bazen bir arabanın yanında, bazen birilerinden kaçarken görürüm kendimi. Beni hiç yakalayamazlar. Dün geceki rüyamda da kaçıyordum yine. Hayatımda küçük ya da büyük yeri olan bütün insanlarla dolu bir gemideydim. Bilmediğim bir nedenden ötürü, beni gördükleri anda peşime düşüyorlar, ama asla bana yetişemiyorlardı. İnsanların ve eşyaların arasından yılan gibi sıyrılıyor, her seferinde izimi kaybettiriyordum. Hiç yorulmuyor, uyandığım ana kadar koşuyordum hala…
Ben koşmayı bilmem, yorulmayı da; belki de bu yüzden hiç yorulmam rüyalarımda.
YAZAN: PIRIL SESLİ
dokunaklı...
YanıtlaSil