TOL

Radikal Kitap eki bu kitabı son on yılın en iyi romanı olarak sunmuş.Aslında bu sunum tam da yaşadığımız büyük kopuşu anlatıyor bize.Kısaca özetlersek kitap bizi iç içe geçmiş hikayelerle 70'lerin kurtarılmış mahallelerine, Che Guevera tarzı gerillacılığın yüceltildiği devrimci ruh haline götürüyor.Tabii bu dönemin hunharca ezilmesine de.Kitabın ana konusu da burada başlıyor zaten.Yeni dönemin parçaladığı hayatlar, iyileşemeyecek kadar yaralanmış ruhlar, var olan yeni düzen ve topluma hatta kendilerine karşı sonsuz bir öfke.

Yazar postmodernist bir yazım tekniğiyle yazıyor, anlatıyor.Kısaca öfkenin romanı diyebiliriz ''Tol'a''. Asıl ironi de burada zaten. Rasim Özdere'nin meclis ödülü alıp LYS edebiyat sorularında sorulduğu bir dönemde, ''Tol'u en başarılı roman seçmek hala toplumsal gettolarda yaşadığımızın bir kanıtı bu coğrafyada.Ortak acılarımız kurtuluş savaşından bu yana maalesef yok.KürtlerTürklere, islamcılar sosyalistlere yabancı. Tam bir yok sayma hali. Nerede çoksak orada bizden olanı seçiyor, yüceltiyoruz ve bu ruh hali bir çok edebiyatçıyı linç ettiriyor. İslamcılar Nazım Hikmet'i, Türkçüler Elif Şafak'ı, Sosyalistler Cemil Meriç'i yok sayıyor. Sanmayın bu yazarları yüceltenlerin de sanatsal zevk aldığını, onlar yalnızca safları sıklaştırıyorlar.

''Tol" a gelecek olursak, şahsi kanım başarılı bir roman ;ancak son on yılın en iyi romanı olup olmadığını değerlendireceklere daha edebi kıstaslarla bakmalarını öneririm.Cemil Meriç'in güzel bir sözü sanırım ülke olarak durumumuzu çok güzel anlatıyor: ''-izmler insan aklına giydirilmiş deli gömlekleridir.''