Derler ki zamanın birinde
Meranların Şahı varmış
Bedeni meran,ruhu insan
Dipsiz bir kuyuda yaşarmış.
Bir garip kulmuş Camsab
Sihirli kuyudan bal bulmuş
Ne var ki dost bildikleri
Kuyu başında ,sırtından vurmuş
Efsunlu bir diyara varmış yolu
O ki;Tanrının sevgili kulu
İyilik,güzellik ihsan etmiş
Efsanevi Meran Yurdu
Zaman sular gibi akmış
Camsab vatanına hasret kalmış
Müsade buyurmuş Şahmeran
Ayrılık vakti gelip çatmış
Demiş ;Ey Camsab bana söz ver
İzimi tozumu yellere ver
İnsanoğlu hırslı olur
Sen sen ol,sır verme, ser ver
Dünyasına dönmüş Camsab
Sözünü tutmuş,sırrını öğütmüş
Gün olmuş,devran dönmüş
Ülkenin Sultanı hasta düşmüş
Demişler ki,şifâsı Meran
O Merandan akan efsunlu kan
Yok mu gören,yok mu duyan?
Hükümdarımıza devayı sunan?
Camsab duymuş tüm olanı
Şahmeranın sözünde aklı
Saklıyor gece gibi karanlıkta
Şahmerana verdiği büyük andı
Hüküm veriliyor tüm halka
Tez elden herkes hamamda toplana
Şahmeranı gören varsa,
Bulunur hemen izi,o an vücudunda
Camsab biçare ,kaçışı yok
Verdiği yeminden de dönüşü yok
Dökülürken elbisesi sırtından
Sırrını veren alâmeti çok
Başı insan,kuyruğu yılan
Şahmeranı gören iz taşırmış ondan
Meran pulu giyinmiş vücudu
Ayrılmış insan sıfatından
Tez emir verdi Sultan Veziri
Şahmeran bulunup,huzura getirildi
Camsab yüreğine saplanan okla
O an paramparça idi
Şahmeran'ın kanında şifâ vardı
Ölümü Vezirin elinden olacaktı
Emir verdi o an Camsab'a
Lâkin onun da bir sırrı vardı
Beni sen götür dedi,Sultana
Anlatacağım ilaçtadır şifâ
Boynumu ,bedenimi bölün burada
Suyumu kaynatın için kana kana
İlk tas suyu vezire içir
İkinciyi kendine ayır
Geri kalanı ile de
Sultanın dermanına çare getir
Boynu bükük söz dinledi
Sultanına şifâ verdi
Vezir cezasını buldu
Kalan suyu kendi içti
O gün bugün Lokman Hekim
Suyla gelen büyük ilim
Camsab'ın yazısıymış bu
Şahmerandan kalan gizli bilim
Şahmeran destanı böyle bilinir
Nesilden nesile aktarılır
Sözün özü,sırrını veren
Bir gün gelir canından olur.
*Şahmeran Efsanesine hitaben yazılmıştır.
Serpil Kaya / Antalya
(22.04.2011)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder