Hiçbir el durdurmadı alnımın ateşini,
Gönülden uçurtmamı kimse uçuramadı:
Hiçbir el durdurmadı alnımın ateşini.
Doğmadı gözlerime layık bir güneş bile;
Ümitlerim boş çıktı, kof cevizler gibi boş.
Doğmadı gözlerime layık bir güneş bile.
Ruhum dalga kahrından usanmış dertli kaya.
Kimsesiz bir bedbahtır, eğilmiş suya bakar;
Ruhum dalga kahrından usanmış dertli kaya.
Kilitli bir sarayda ağlıyor dul kadınlar!
Cahit Sıtkı Tarancı (Galatasaray, 15.11.1931)
