ÖLÜ OZANLAR DERNEĞİ

N. H. Kleinboum'un bu muhteşem kitabını okuyanlarınız vardır ya da başrolünü Robin Williams'ın oynadığı sinemaya aktarılmış halini izleyenleriniz.

Bu kitabı özümseyerek, kitabın felsefesini anlayarak okuyanlarda- hele ki öğretmense- oluşan etki büyük oluyor. Bir öğretmen olarak lise yıllarımda okuduğum bu kitabın baş kahramanı edebiyat öğretmeni Mr. Keating gibi olmayı amaçlamıştım. Öğretmenlik yolunda ilerlerken Mr. Keating ile kendi öğretmenlerimi karşılaştırmıştım. Yalnızca üniversite yıllarımda bir öğretmenimin Mr. Keating ile benzerlikler taşıdığını görmüştüm. Carpe Diem felsefesini içselleştirmiş bu insan gerçekten model oluşturabilecek, çağdaş bir öğretmendi. Hiç unutmam bir sınavında sorduğu yorum sorusuna resim çizerek cevap vermemi takdirle karşılamış, sorunun tam yanıtı olduğunu düşünmüş ve o sorudan bana tam puan vermişti.

- Öğretmenlerimin çoğu klasik öğretmen anlayışını aşamamış, aradığım özelliklere sahip olmasa da bizlere iyi niyetle yaklaşan insanlardı-

Peki geçen sürede ben Mr. Keating gibi bir öğretmen olabildim mi? Sanırım birçok insan kendisini kitaptaki kahramanlarla özdeşleştiriyor. Kimimiz Çalıkuşu'nun Feride'si oluyor, kimimiz ıssız bir adanın Robinson Crusoe'su Tabii hayatın romanlardaki gibi olmadığını da kimimiz ya fark ediyor ya da fark edemeden ömür geçiyor. Ben fark edememişler grubundayım sanırım. Hala dersleri Mr. Keating gibi işleyen, öğrencilerle onun gibi ilişkiler kuran bir öğretmen olabilme ümidim sürüyor. Tabii, sıralarda Knox, Charlie, Cameron, Pitts ve Meeks gibi öğrencileri görebilme ümidim de.