Neden? Neden en yakınımızdaki insanlara, canımız bildiklerimize, bizim için değeri paha biçilmez olanlara daha hoyrat davranırız?
Dikkat edin bakın, bir başkasına kolay kolay söyleyemeyeceğimiz ağır sözleri yakınlarımıza patavatsızca öyle bir söylüyoruz ki karşımızdakinin o an hissettikleri hiç de önem arz etmiyor. Annenize, babanıza olan tavırlarınıza bir göz atın. Bir de iş yerindeki bir arkadaşınıza karşı davranışlarınıza. Canınız bildiklerimize, -bu kardeşiniz de olabiliyor, sevgiliniz de- daha bir kontrolsüz hareketler ediyoruz. Kırılırlar mı diye hiç düşünmeden lafımızı esirgemiyoruz. Belki de samimiyetin bir ürünü bu ;ancak kabul etmeliyiz ki ilişki kurarken çok hassas olunması gereken bir kategoride olan bu insanları üzmek son yapacağımız iş olmalı. Dürtülerimizle hareket etmemeli, onları önemsediğimizi belli etmeliyiz sanırım. Onlardan bir tane daha olmuyor çünkü!
