10 Ekim 2011 Pazartesi

İLLA

İLLA

sen şöyle hakkınca hiç değilse kararınca

nefes almayı vermeyi mi zor sanıyorsun?

beni diyorum, astımlı bir semt mi sandın

istesen kaybolabileceğin

hem seni açarken çiçekler

karakollarda şartlı tahliye

adım aranırken


yeni dizeler diziyorum, dilimde yeni ezgiler

gezseler diyorum içerimi

seni içinde sezseler

bak sesinle neler yapıyorum

onu nedensiz bir duyma bozukluğuna evlat edindirirken

sesini yalınca nefesim diye bilirken

beni diyorum astımlı bir semt sanırken

şüpheli bir tarif gibi duymazlıktan gelip de

bilerek kaybolduğum bir sokak değilse, neydi gözlerin...


gözlerin, gözlerine yalan mı diyeceğim

sözlerin hep sözde soru cümlesi olurken

ve seni hep bir sonraki çıkmaza tamamlarken,

elimden başka türlüsü gelmiyormuş gibi

şimdi bu sersemliğimle dolu kadehte

acımla bulmuşken dibi

ve mezeleri kendimle tokuştururken

yani bir şiir diyorum Canan,illa bitmeli mi...


Murat Gil & Sıtkı Silah