28 Kasım 2009 Cumartesi

DÖNEMEÇ


Bir gündü hava ılık
Ve cadde kalabalık...

Bir kadın sapıverdi önümden dönemece;
Yalnız bir endam gördüm, arkasından, ipince.
Ve görmeden sevdiğim, işte bu kadın dedim,
Çarpıldım, sendeledim.

Bir gündü mevsim bayat
Ve esnemekte hayat...

Dönemeçten bir tabut çıktı ve üç beş adam;
Yalnız bir ahenk sezdim, çerçevede bir endam.
Ve tabutta, incecik, o kadın var, anladım;
Bir köşede ağladım...


Necip Fazıl KISAKÜREK


*** Sizleri bilmem ama okuduğumda titrediğim, şaşkınlıkla donup kaldığım çok az şiir okuyabiliyorum artık. Lise yıllarımda okuduğum bu şiir beni titretmişti işte. Ölüm gibi trajik bir an bu kadar mı güzel resmedilirdi? Ya da şaşkınlığın fotoğrafını şiirle çekebilen kaç kişi var? En sevdiğim şiirler arasındadır. Yorumlarınızı bekliyorum