Güç ve şiddet. Kimisi, bu kelimelerden birini bile duysa vücudundaki izlere bakma ihtiyacı hisseder. Ama bakamaz..Çünkü yüreğindeki yaraların sızlayacağını bilir. Çünkü o yaralar ona çok şey hatırlatacaktır.Hiçbir zaman unutamayacağı şeyleri..O zaman da tırnaklamak ister yaralarını. Tırnağında kalacak her kabuğun, akan her kanın soracak soruları çoktur. Güç ve şiddet kimileri için vücudundaki izlerle eşdeğerdir.
Yaşar Kemal bir halk masalından yola çıkarak yazmış Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca’yı. Güç ve haklılık arasındaki ilişkiyi. Bir fil tek adımıyla milyonlarca karıncayı öldürür. Karınca file itaat etmeye başlar. Fil, karıncayı kendisi için düşündürür, kendisi için çalıştırır. Ama fil bilir mi ki güç ve şiddet yeterli midir? Karıncalar baskının yenilmesiyle kazanılan zaferin mutluluğunu yaşayacaklardır.
Sanırım ustanın bu sözleri yeterli olacaktır;
‘’ Eğer insan soyunun bu en zalim simgesini, benzerini hayvanlar arasında arayacak olsaydım, belki timsahları bulurdum, boa yılanlarını bulurdum. Yok yok, sanmıyorum ki yeryüzünde bu zalimleri simgeleyecek korkunçlukta bir hayvan türü bulabilelim’’.
Ceyda Akkaya
Çok güzel bir yazı olmuş tekrar Ceyda Hanım! Yaşar Kemal'in bu güze eserini bizlere tanıttığınız için çok teşekkürler. Son paragrafta geçen Yaşar Kemal'in sözleri ne kadar da güzel resmetmiş günümüzü. Üzerine söylenebilecek tek bir laf yok. Gerçekten yaşanan zalimliklere hayvanlar aleminden örnek yok.
YanıtlaSil